یک رابطه مستقیم و دو سویه:”روابط عمومی پویا" و " سازمان پیشرو"
 
 شارا- اصولا" باید صادقانه بپذیریم سازمان های پیشرو و توسعه یافته دارای روابط عمومی هایی پویا و تحرک آفرین هستند.
 روابط عمومی می تواند در یک سازمان موجباتی از سرزندگی، پویایی و نشاط را بیافریند و بسیار روشن است که تبع این دستاورد نیز مانند انسان شادابی است که می تواند رفتار و عملکرد بهتر و مطلوبتری از خود بروز دهد.
 اگر بپذیریم سازمان های پیشرو دارای روابط عمومی های پویایی هستند، دقیقا" پذیرفته ایم که روابط عمومی های پویا نیز می توانند زمینه های توسعه و رشد یک سازمان را فراهم آورند و در ایجاد سازمانی پویا و پیشرو نقش آفرین باشند و این یک رابطه مستقیم دو سویه است.
 به این رابطه از هر زاویه که بنگریم نتایج مثبت و امیدوار کننده ای حاصل می شود بدین گونه که  شرط یک سازمان مترقی، برخورداری از یک روابط عمومی کوشنده و نوآور است و از سوی دیگر لازمه چنین روابط عمومی، وجود یک سازمان پویا و مترقی. بنابر این در می یابیم که این دو قطب تاثیرات مستقیمی بر یکدیگر داشته و حضور یکی از آندو، وجود دیگری را باعث می شود. از تحلیل فوق نتیجه می گیریم روابط عمومی در بستر یک سازمان مجهز به نگرش های نوین مدیریتی رشد می یابد و قابلیت اثر بخشی پیدا می کند.
 بدون شک "خلاقیت" در سازمان های پیشرو مورد تحسین و ترغیب قرار می گیرد و در این شرایط " جان" و " قالب " روابط عمومی با خلاقیت و نوآوری دوام و تداوم یافته و هر گاه از این اکسیر حیاتی خود فاصله بگیرد یا از آن بی بهره باشد، یقینا" نفس های این نهاد ارتباطی ابتدا به شماره خواهد افتاد و سپس در بستر فنا درازکش خواهد شد و سرانجام باید شاهد ختم فاتحه بر مرگ خود باشد. امری که امروزه علیرغم حضور فیزیکی نهاد روابط عمومی در پاره ای از سازمانها شاهد آن هستیم که روح از کالبد آنان رخت بربسته است.
 اصحاب روابط عمومی باید برای خروج از باغ خزان زده، دروازه هایی از نوآوری، اندیشه های هنرمندانه، خلاقیت و در یک کلام فرهیختگی را به روی باغ سر سبزی های روابط عمومی بگشایند.